Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

Και στα 300 ευρώ με τις υγείες μας…


Αναρτήθηκε από Γεώργιος στις 13:09

Μιχαλού
Και στα 300 ευρώ με τις υγείες μας…
Τα μάθατε τα νέα; Μοιράζουν δουλειές σε νέους ανέργους με 8μηνες συμβάσεις και με μισθούς από 430-470 ευρώ!!!  Και ναι. Κοντεύουμε να είμαστε ανταγωνιστικοί στους μισθούς απέναντι στην… Ινδία!

Άλλωστε και επίσημα πλέον, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, η Ελλάδα κατατάσσεται πέμπτη ανάμεσα στις χώρες της ευρωζώνης με το χαμηλότερο κόστος εργασίας ανά ώρα το 2012 (14,9 ευρώ/ώρα).
Οι άνθρωποι είναι χαρούμενοι και πάλι… Προσφέρουν κοινωνικό έργο προσλαμβάνοντας 40.000 άνεργους  με μισθούς έως 500 ευρώ … Μάλιστα ακούγεται ότι γίνεται της κακομοίρας για «μια θέση στον ήλιο». Τα κατάφεραν τελικά και ένα μεγάλο μέρος του εργατικού δυναμικού θα δουλεύει με μισθό 500 ευρώ, και θα λέει και ευχαριστώ που βρήκε δουλειά!
Και αφού όλα βαίνουν καλώς και σε αυτή τη κατεύθυνση… Ο Ρεν μας την ξαναμπουμπούνισε και είπε ότι δεν αποκλείει να μειωθεί ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα από το 2014, απαντώντας σε διευκρινιστική ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Χουντή.
Σύμφωνα λέει με τα μνημόνια, προβλέπεται αναθεώρηση του συστήματος για τον κατώτατο μισθό το πρώτο τρίμηνο του 2014… «Η αναθεώρηση του συστήματος για τον κατώτατο μισθό θα γίνει με σκοπό να καταστεί απλούστερο και αποτελεσματικότερο όσον αφορά την προώθηση της απασχόλησης και την καταπολέμηση της ανεργίας και να συμβάλλει στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας».
Ο Ν. Χουντής, υπέβαλλε τη διευκρινιστική ερώτηση,  μετά τον θόρυβο που προκλήθηκε όταν ο Όλι Ρεν απαντώντας από κοινού σε ερωτήσεις του Ν. Χουντή και του Κ. Πουπάκη, προϊδέασε για το ενδεχόμενο μείωσης του κατώτατου μισθού από το 2014, πράγμα που έσπευσε να διασκεδάσει με δηλώσεις του εκπροσώπου του στις 14/2/2013.

http://topontiki.gr

Πηγή: 
http://pisoapothnkoyrtina.blogspot.com/2013/04/300_24.html#ixzz2RNgzdHPL

ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ. Ψηφίστηκε ο νόμος S510 ...


στην Αμερική που απαγορεύει την οικιακή κηπουρική. - ΒΙΝΤΕΟ


Οι πολυεθνικές, με τις ευλογίες της κυβέρνησης των ΗΠΑ, περνούν νόμο απαγόρευσης και ωθούν στην πείνα μικρο καλλιεργητές και ιδιώτες, απαγορεύοντας τη διατήρηση και φύτευση σπόρων σε λαχανόκηπους στα σπίτια.

Αν κρίνουμε από τη στροφή που έκαναν χιλιάδες νοικοκυριά και εδώ στην Ελλάδα, που λόγω της κρίσης άρχισαν να φυτεύουν είδη πρώτης ανάγκης και λαχανικά ώστε να μπορούν να επιβιώσουν, κατανοούμε και το μέγεθος της απανθρωπιάς των πολυεθνικών που προκειμένου να ελέγξουν την ανθρωπότητα μέσω του ελέγχου της τροφής, προωθούν τέτοιες απαγορευτικές νομοθεσίες. Ο νόμος S510 είναι μόνο ένα μέρος από την προώθηση του λεγόμενου κώδικα αλιμεντάριους.


(1) Υπερψηφίστηκε ο αμφιλεγόμενος νόμος S510 για τα τρόφιμα στις ΗΠΑ

Ύστερα από καθυστέρηση ενός έτους η γερουσία ψήφισε σήμερα το αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο «S 510» για την προστασία του καταναλωτικού κοινού και που αφορά στη βιομηχανία τροφίμων στις ΗΠΑ. Το νομοσχέδιο υπερψηφίστηκε με ψήφους 73 ψήφους έναντι 25 και συγκέντρωσε τις θετικές ψήφους τόσο των δημοκρατικών όσο και των ρεπουμπλικάνων.

Αν και το νομοσχέδιο πρέπει να συνδιαμορφωθεί με το αντίστοιχο που ψηφίστηκε από τη βουλή των αντιπροσώπων τον Ιούλιο του 2009 -καθώς στο τελευταίο περιλαμβάνονται αρκετές τελικές διαφοροποιήσεις- εντούτοις η βουλή των αντιπροσώπων πρόκειται μάλλον να δεχθεί το κείμενο του Κογκρέσου. Ο νέος νόμος ουσιαστικά παρέχει πλήρη εξουσία στην αμερικανική υπηρεσία φαρμάκων και τροφίμων (FDA) στις διαδικασίες παραγωγής και διάθεσης τροφίμων στις ΗΠΑ στο περίπου 80% της παραγωγής. Ο νέος νόμος πρόκειται να εστιάσει στην πρόληψη πάσης φύσεως επιδημιών που μπορεί να προκύπτουν στην διαδικασία παραγωγής τροφίμων, στον εντοπισμό τους και την αντιμετώπισή τους.

Κάτω από τις ίδιες προδιαγραφές πρόκειται να ελέγχονται και τα εισαγόμενα τρόφιμα και η FDA θα αποφασίζει εάν αυτά ανταποκρίνονται στις διαδικασίες ασφαλείας παραγωγής που υπόκεινται και τα τρόφιμα που παράγονται στις ΗΠΑ αναγκάζοντας τον οποιοδήποτε προμηθευτή εξωτερικού να υιοθετεί τις ίδιες αυτές προδιαγραφές ασφαλείας. Ο προϋπολογισμός του νέου νόμου πρόκειται να ανέλθει στα 1,4 δις. $.

Οι αντιδράσεις που προκάλεσε το νομοσχέδιο αφορούσαν στα τρόφιμα που παράγονται από μικρούς παραγωγούς τόσο για εμπόριο όσο και για ιδία κατανάλωση, μιλώντας για σενάρια όπου αποσπάσματα της FDA θα συλλάμβαναν τον οποιοδήποτε επιχειρούσε να καλλιεργήσει τα δικά του λαχανικά στον κήπό του. Στο τροποποιημένο κείμενο που ψηφίστηκε από το Κογκρέσο εξαιρέθηκαν από τους νέους κανονισμούς οι παραγωγοί που παράγουν προϊόντα τα οποία τους αποφέρουν μέχρι 500.000 $ ετησίως και τα διαθέτουν σε αποστάσεις όχι μεγαλύτερες των 275 μιλίων από τον τόπο παραγωγής τους.

Παρόλα αυτά στο νόμο περιέχονται συγκεκριμένες δικλείδες ασφαλείας ακόμη και για τους μικρούς παραγωγούς κάτι που ουσιαστικά οδηγεί σε αναίρεση της εξαίρεσης...Αυτό γιατί όσοι θέλουν να εξαιρεθούν πρέπει να εγγραφούν στα μητρώα της FDA, -αλλιώς θα υποστούν νομικές κυρώσεις- ενώ -και κυριότερα- οι μικροί παραγωγοί θα πρέπει ανά πάσα στιγμή να δέχονται τον έλεγχο της FDA εάν η υπηρεσία διαπιστώσει πως κατά τη διάρκεια παραγωγής των τροφίμων δεν τηρούνται οι διατάξεις του S-510 από τον οποίο υποτίθεται έχουν εξαιρεθεί!

Η FDA έτσι εκτός του ότι καθίσταται το κύριο όργανο στην παραγωγή τροφίμων μπορεί να υπαγορεύει οποιαδήποτε στιγμή το πως παράγονται τα τρόφιμα με ποιες διαδικασίες και με ποια φάρμακα πιθανόν κρίνει ότι πρέπει να εντάσσονται στην διαδικασία της παραγωγής. Ένας νόμος αναμφισβήτητα που αξίζει ιδιαίτερης προσοχής, καθώς είναι πολύ πιθανό να δούμε σύντομα και την ευρωπαϊκή εκδοχή του.

(2) Παγκόσμια Διατροφική Συνωμοσία: Σχέδιο Monsanto - Νόμος S510 (Βίντεο)

Πρόκειται για μία Παγκόσμια Διατροφική Συνωμοσία που έχει βαθειά τις ρίζες της μέσα στην ιστορία δημιουργώντας -με πρόσχημα την καλύτερη υγεία και τη μείωση του κόστους γεωργικής παραγωγής- ένα αποκύημα οικονομικών συμφερόντων με απώτερο σκοπό τον αποδεκατισμό του παγκόσμιου πληθυσμού.

Η πολυεθνική εταιρία γεωργικής βιοτεχνολογίας Mosanto με έδρα στο Creve Coeur στο Missouri της Αμερικής είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός του ζιζανιοκτόνου "glyphosate" γνωστό κι ως "Roundup" και ο μεγαλύτερος παραγωγός γενετικά τροποποιημένων σπόρων στον κόσμο. Η συγκεκριμένη εταιρία παρέχει στο 90% του παγκόσμιου χάρτη την τεχνολογία των γενετικά τροποποιημένων σπόρων προς σπορά δηλαδή των μεταλλαγμένων μετέπειτα τροφών που καταλήγουν στο τραπέζι μας.

Μέχρι το 1999 η περί ου ο λόγος εταιρία χρησιμοποιούσε την ονομαζόμενη "Τεχνολογία Εξολοθρευτής" (δηλαδή φυτά που τροποποιούνται γενετικά για να παράγουν στείρους σπόρους) όπου και... υποσχέθηκε δημόσια να μην την ξαναχρησιμοποιήσει για εμπορικούς σκοπούς. Μετά από αυτό όμως η Mosanto προώθησε ένα νέο ισχυρισμό όπου τώρα πλέον υποστηρίζει πως μπορεί να αναπτύξει με σκοπό να χρησιμοποιήσει τους ονομαζόμενους "αυτοκαταστροφικούς σπόρους".

Τώρα όποιος συνεχίζει να λέει... "ε, και τι μας ενδιαφέρει εμάς αυτό;" ίσως με τα παρακάτω βίντεο καταλάβει έστω και λίγα πράγματα για τον ρόλο της Mosanto στον Παγκόσμιο Διατροφικό Χάρτη με τον οποίο θα ξανα-ασχοληθούμε σίγουρα στο μέλλον...



«Μαϊμού» οι λίστες με τα μεταλλαγμένα της Greenpeace...;;;


24/04/2013

Μία λίστα με μεταλλαγμένα τρόφιμα, δήθεν της Greenpeace, η οποία κατά καιρούς έχει κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο έρχεται να διαψεύσει ο Οργανισμός. ...
«Μαϊμού» οι λίστες με τα μεταλλαγμένα της Greenpeace
Η Greenpeace παραθέτει πιο κάτω τις θέσεις της για το ζήτημα.

1. Δεν βγάζουμε Οδηγό Καταναλωτών για μεταλλαγμένα στα συστατικά εδώ και πολλά χρόνια και αναμφίβολα κάθε εταιρεία το γνωρίζει. Είναι γνωστό πως οι εκάστοτε Οδηγοί αξιολογούσαν την τοποθέτηση των ερωτηθέντων εταιρειών σε συγκεκριμένα ερωτηματολόγια. Από τη στιγμή που έχει να ερωτηθεί κάποια εταιρεία εδώ και περίπου 10 χρόνια, μπορεί με ασφάλεια να υποθέσει πως ο κατάλογος δεν είναι δικός μας.

2. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια ασχολούμαστε αποκλειστικά με τα μεταλλαγμένα στις ζωοτροφές και όχι στα συστατικά. Ο λόγος είναι πως υπάρχει σαφέστατη Ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία για τη σήμανση των μεταλλαγμένων στα συστατικά, πράγμα το οποίο επίσης είναι γνωστό, πάνω απ'όλα στις εταιρείες παραγωγής τροφίμων οι οποίες αναμφίβολα γνωρίζουν το νομοθετικό πλαίσιο. Έτσι λοιπόν, οι Οδηγοί που έχουν εκδοθεί από τότε, αφορούσαν αποκλειστικά στη χρήση μεταλλαγμένων στις ζωοτροφές, δηλαδή στο σκέλος τη παράγωγης ζωικών προϊόντων για το οποίο δυστυχώς υπάρχει νομοθετικό κενό. Άρα εκ τον πραγμάτων, μια λίστα σαν αυτή που κυκλοφόρησε δεν θα μπορούσε να είναι δική μας.

3. Από τις αρχές του 2012, όπου και εντοπίσαμε μεταλλαγμένα σε ζωοτροφές μεγάλων γαλακτοβιομηχανιών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, στρέψαμε την προσοχή μας στο αίτημα για αποκλειστική χρήση ντόπιων κτηνοτροφικών φυτών, όπως το κουκί και το ρεβίθι, τα οποία και είναι σίγουρα μη-μεταλλαγμένα. Εδώ και ένα χρόνο, λοιπόν, δραστηριοποιούμαστε σε μια μεγάλη εκστρατεία ευαισθητοποίησης και κινητοποίησης καταναλωτών και εταιρειών παραγωγής ζωικών προϊόντων με στόχο τη χρήση ντόπιων, μη-μεταλλαγμένων κτηνοτροφικών φυτών. Αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχει πια κανενός είδους Οδηγός καταναλωτών σε σχέση με μεταλλαγμένα στις ζωοτροφές από το 2010. Επιπλέον, όσο καιρό εκδίδαμε Οδηγούς καταναλωτών, κάναμε σαφές πως ακυρώνουν οποιαδήποτε άλλη έκδοση τους.

4. Με άλλα λόγια, η Greenpeace δεν εκδίδει αυτή τη στιγμή κανένα οδηγό σε σχέση με μεταλλαγμένα εξού και δεν πρόκειται να βρεθεί κανένας τέτοιος οδηγός στην ιστοσελίδα μας, δηλαδή το μόνο επίσημο σημείο στο οποίο μπορεί να βρεθεί η θέση μας για κάθε θεματική ενότητα με την οποία ασχολούμαστε. Άρα, είναι προφανές πως δεν υπάρχει Οδηγός 2012 και όποια άλλη “λίστα” κυκλοφορεί δεν είναι δική μας.

5. Όπως και στο παρελθόν, όσοι έτυχε να πέσουν στην παγίδα της παραπληροφόρησης της εκάστοτε “λίστας” και επικοινώνησαν μαζί μας, ενημερώθηκαν για τα παραπάνω.

6. Στο παρελθόν έχουν υπάρξει περιστατικά όπου εταιρείες παραγωγής τροφίμων στην Ελλάδα αισθάνθηκαν πως θέλουν, στη δική τους ιστοσελίδα, να ξεκαθαρίσουν στους καταναλωτές τους ότι η εκάστοτε διαδικτυακή διακίνηση “λίστας” ή “πληροφορίας” είναι αναληθής. Είναι αδύνατον να αναλάβει η Greenpeace αυτού του είδους την επικοινωνία εκ μέρους εταιρειών σε σχέση με οποιαδήποτε πληροφορία μπορεί να κυκλοφορεί στο διαδίκτυο.

Το ιστορικό της... παρεξήγησης

Τον Απρίλιο του 2001, η Greenpeace Ελλάδος, έστειλε ερωτηματολόγια σε εταιρείες παραγωγής τροφίμων για το αν χρησιμοποιούν μεταλλαγμένες πρώτες ύλες. Ένα μήνα μετά, το Μάιο του 2001, δημοσίευσε μια λίστα με ονόματα εταιρειών που είτε βρέθηκαν να παράγουν μεταλλαγμένα προϊόντα είτε δεν απάντησαν στη σχετική έρευνα, όπως ευκρινώς αναγράφεται στο τέλος της συγκεκριμένης λίστας. Το όνομα της εταιρείας αναφέρθηκε αυθαιρέτως στη λίστα αυτή με τα μεταλλαγμένα, ακριβώς διότι δεν είχε απαντηθεί το ερωτηματολόγιο.

Σε μεταγενέστερες λίστες για μεταλλαγμένα προϊόντα που εξέδωσε η Greenpeace τα επόμενα χρόνια, βεβαίως και δεν υπάρχει το όνομα της εταιρείας , καθώς η κατηγορία μεταλλαγμένα τρόφιμα αφορά μόνο τα προϊόντα ζωικής προέλευσης, ενώ μεταλλαγμένα στάρια δεν έχουν αναφερθεί πουθενά μέχρι σήμερα στον πλανήτη.

Αν και η μόνη υπεύθυνη για την ενημέρωση του κοινού ως προς τα μεταλλαγμένα τρόφιμα είναι η επίσημη ιστοσελίδα της Greenpeace, ωστόσο κυκλοφορούν ανά τα διάφορα blogs είτε η πρώτη εκείνη λίστα του 2001 αυτούσια, είτε μεταγενέστερες λίστες στις οποίες επικολλάται η αρχική εκείνη λίστα του 2001 μαζί με το λογότυπο της Greenpeace με τη μέθοδο της ψηφιακής παραχάραξης και με προφανέστατο στόχο τη δυσφήμηση των Εταιρειών που περιλαμβάνονται σ’ αυτήν.

Κυριακή 21 Απριλίου 2013

Φτιάξτε μόνοι σας απορρυπαντικό πλυντηρίου σε... 10 μόλις λεπτά!

Αναρτήθηκε από Γεώργιος στις 19:19


ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΑΜΠΟΥΑΝ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΦΡΟΛΟΥΤΡΟ.

Όλοι γνωρίζουμε ότι τα σημερινά απορρυπαντικά πλυντηρίου καθαρίζουν πολύ καλά, ακόμη και τους δύσκολους λεκέδες (και όσοι δεν ασχολούνται έχουν πειστεί από τις σχετικές αμέτρητες διαφημίσεις). Πολλοί όμως από μας δεν γνωρίζουμε τις αρνητικές συνέπειες που έχει η χρήση τους τόσο σε μας τους ίδιους όσο και στο περιβάλλον.


Εν συντομία ας δούμε 2-3 βασικά. Τα συστατικά των σημερινών απορρυπαντικών (ειδικά αυτά με τα ενεργά ένζυμα) μένουν στις ίνες των ρούχων και αφήνουν υπολείμματα όσο καλά κι αν τα ξεβγάλουμε. Εμείς όμως φοράμε τα ρούχα και το σώμα μας έρχεται σε συνεχόμενη επαφή με επικίνδυνες ουσίες, που το αφυδατώνουν και συμβάλλουν στην εμφάνιση αλλεργιών κ εκζεμάτων. Οι φθαλικές ενώσεις που περιέχονται στα αρώματά τους απορροφώνται από το δέρμα, προκαλούν επίσης αλλεργίες και μια σειρά από άλλες βλάβες (αναπαραγωγικό σύστημα, ενδοκρινικό, αναπνευστικό, καρκινογενέσεις κλπ).
Μην ξεχνάμε ότι οι πρώτες ύλες των συνθετικών απορρυπαντικών δεν είναι τα ζωϊκά και φυτικά λίπη (όπως στα σαπούνια), αλλά παράγωγα του πετρελαίου και άλλες ύποπτες χημικές ουσίες. Κάντε μια αναζήτηση και βρείτε τους διαπιστωμένους κινδύνους από τα συστατικά που γράφονται στη συσκευασία του απορρυπαντικού σας. Δεν θα τα χρησιμοποιήσετε ξανά και έχετε κ έναν επιπλέον λόγο, όπως προανέφερα. Μολύνονται οι θάλασσες, τα ποτάμια και οι λίμνες από τις ουσίες που περιέχουν κ από τα φωσφορικά άλατα με αποτέλεσμα το φαινόμενο του ευτροφισμού και τη σταδιακή μείωση του πληθυσμού των ψαριών. Κάποια στιγμή θα συμμαζέψω το σκληρό μου και θα ενημερώσω πολύ αναλυτικότερα για όλους τους κινδύνους και τις παρενέργειες των συνθετικών απορρυπαντικών. Τώρα πάμε στη λύση, που δεν είναι άλλη από το πράσινο σαπούνι και τη σόδα που χρησιμοποιούσαν οι γιαγιάδες μας.

Μπορείτε λοιπόν να φτιάξετε μόνοι σας ένα φυσικό απορρυπαντικό πλυντηρίου, που καθαρίζει εξίσου καλά και δεν έχει τους μπλε και  πράσινους "επικίνδυνους" κόκκους. Θα κάνετε μια βολτίτσα στο μπακάλη της γειτονιάς για να αγοράσετε σόδα πλυσίματος, πράσινο ή άσπρο σαπούνι και μια στάση, στο κοντινό γεωπονικό μαγαζάκι για να πάρετε φθηνά τον βόρακα.
Και να η συνταγή που θέλει στην κυριολεξία ένα δεκαλεπτάκι για να υλοποιηθεί. Δεν είναι μπακάλικη με φλυτζάνια και ποτήρια σαν αυτές που θα βρείτε χιλιάδες στο internet, αλλά μελετημένη, πεχαμετρημένη και θέλει ζυγαριά.




130 γρ σαπούνι τριμμένο (τηγανοσάπουνο, πράσινο, άσπρο, Μασσαλίας)
130 γρ βόρακα
130 γρ σόδα πλύσεως(όχι φαγητού)

Σε κατσαρόλα με 1 κιλό βρασμένο νερό ρίχνετε το τριμμένο σαπούνι και ανακατεύετε με τον αυγοδάρτη μέχρι να λειώσει καλά.
Σε άλλη κατσαρόλα που περιέχει 1 κιλό ζεστό νερό ρίχνετε τον βόρακα και ανακατεύετε καλά μέχρι να διαλυθεί. Στη συνέχεια στην ίδια κατσαρόλα ρίχνετε την σόδα και ανακατεύετε. Εδώ δεν χρειάζεται να είσαστε ακριβώς πάνω από την κατσαρόλα, αφού οι αναθυμιάσεις μπορεί να ερεθίσουν τα μάτια(δεν είναι κάτι επικίνδυνο, απλώς λίγο προσοχή).
Μετά ρίχνετε το διαλυμένο σαπούνι στην κατσαρόλα με το μείγμα σόδας-βόρακα, προσθέτετε άλλα 2 κιλά νερό και ανακατεύετε για λίγο. Το φυσικό απορρυπαντικό σας είναι έτοιμο και το αδειάζετε σε ένα 4λιτρο δοχείο από απιονισμένο νερό. Μοιάζει με πηχτό ζελέ, έχει ωραίο χρώμα, αλλά προς θεού δεν πίνεται. Καθαρίζει τέλεια και τα ρούχα σας και το πλυντήριό σας.

Ο βόρακας είναι φυσικό υλικό (χρησιμοποιείται και σε λίπανση καλλιεργειών) και καθαρίζει πολύ καλά. Η σόδα επίσης καθαρίζει και μάλιστα πολλές βρωμιές, αλλά έχετε στο νου σας ότι η μακρόχρονη χρήση της σε ρούχα (ευαίσθητα) μπορεί να τα ξεθωριάσει λιγάκι. Για να μην συμβεί αυτό βάλετε πολύ λίγο ξύδι (μισό κουταλάκι) μαζί με το απορρυπαντικό. Όχι πολύ, γιατί θα «κόψει» το σαπούνι και δεν θα καθαρίσουν τα ρούχα. Εναλλακτικά και καλύτερα, μπορείτε να μην χρησιμοποιήσετε συμβατικό μαλακτικό, αλλά μαλακτικό με ξύδι που ξεβγάζει όλα τα πιθανά υπολείμματα σόδας(θα ενημερώσω κ για αυτό σε άλλο ποστ).

Η δοσολογία εξαρτάται από τον όγκο των ρούχων, την βρωμιά τους και πόσο καλά το πετύχατε. Γενικά ρίχνετε στη θήκη του υγρού περίπου 80μλ. Αν για κάποιο λόγο σας έγινε πολύ πηκτό αραιώστε το με περισσότερο νερό, αλλά τότε αυξήστε την δόση. Για δύσκολους λεκέδες ακολουθείτε προπλυντηριακή διαδικασία(σχετική ενημέρωση σε επερχόμενο ποστ).

Με αυτή την συνταγή φτιάχτηκε απορρυπαντικό για 40-45 πλύσεις με μόλις 1,20 ευρώ κόστος. Μοσχοβολάει σαπούνι, δεν χρειάζεται κανένα επιπλέον άρωμα, αλλά αν είστε του αρώματος ρίξτε μερικές σταγόνες φυσικού αιθέριου ελαίου (όχι χημικού) ή ανθόνερου από βότανα. Για τις νοικοκυρές και τους νοικοκυραίους που βαριούνται να το φτιάξουν, εμείς το διαθέτουμε και το ανταλλάσσουμε. (με ή χωρίς άρωμα).

Επειδή το ποσοστό σαπωνοποιημένων ελαίων και το ph των σαπουνιών διαφέρει από μάρκα σε μάρκα (και από παρτίδα σε παρτίδα), το χειροποίητο απορρυπαντικό μπορεί να μην είναι το ίδιο αποτελεσματικό για διαφορετικό σαπούνι.
Ρωτήστε μας, για να σας ενημερώσουμε (και για άλλες λεπτομέρειες)
Η συνταγή είναι από την Μακρίνα Στυλιανίδου

Πηγή: http://fysikaproionta.blogspot.gr/

Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

Τράπεζα Χρόνου Αθήνας



Είμαστε η ομάδα της τράπεζας χρόνου της Αθήνας. 
Συναντηθήκαμε στην Πλατεία Συντάγματοςστις αρχές του Καλοκαιριού του 2011, όταν χιλιάδες άνθρωποι κατακλύσαμε τις πλατείες της χώρας μας, ψάχνοντας να βρούμε νέους τρόπους δημιουργικής αντίστασης ενάντια στις πολιτικές που καταστρέφουν τις ζωές μας.

Η Τράπεζα Χρόνου είναι ένα δίκτυο αχρήματης και αλληλέγγυας οικονομίας, ένα δίκτυο ανταλλαγής υπηρεσιών και γνώσεων που υποστηρίζεται από τη δική της μονάδα συναλλαγής, το χρόνο. 
Για περισσότερες πληροφορίες www.time-exchange.gr

Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

Τόσο απλό ... που δεν φαντάζεστε..

Επιλογή: Thomas Skoy
Πηγή: http://trustmedesigner.com/

Η αϋπνία επιβαρύνει την καρδιά


H έλλειψη ύπνου παχαίνει

Πόρτα εξόδου για 1.100 γιατρούς

ΠΡΟΣΟΧΗ


Επιλογή: Δημήτρης Α.
 
 
 
 
 




 










ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ


04/16/2013 - 10:12
Ένα νέο τρόπο για να δημιουργήσουν μικρούς μαγνήτες, χρησιμοποιώντας φως, ανακάλυψαν Έλληνες ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ), σε συνεργασία με Αμερικανούς επιστήμονες από το Ερευνητικό Κέντρο Ames. Χάρη στα κβαντικά «παιχνίδια» με το φως, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και οι άλλες συσκευές μπορούν να γίνουν πολύ πιο γρήγορες.
Η ανακάλυψη του φαινομένου του λεγόμενου «Κβαντικού Φεμτο-Μαγνητισμού» έγινε από την ερευνητική ομάδα του καθηγητή Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης και του Ινστιτούτου Ηλεκτρονικής Δομής και Λέιζερ του ΙΤΕ Ηλία Περάκη, σε συνεργασία με την ομάδα του επίκουρου καθηγητή Φυσικής του Πανεπιστημίου της Αϊόβα και του Εργαστηρίου Ames των ΗΠΑ Jigang Wang και δημοσιεύτηκε στο διεθνούς κύρους περιοδικό «Nature».
Η νέα έρευνα στο πεδίο της μαγνητο-οπτικής τεχνολογίας ανοίγει πλέον το δρόμο για τη δημιουργία συσκευών που θα λειτουργούν 1.000 φορές γρηγορότερα, με ταχύτητες τουλάχιστον 10 terahertz (1.012 hertz) αντί για 10 gigahertz (109 hertz) όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα.
Φωτίζοντας οξείδια του μαγγανίου με υπερ-βραχείς παλμούς λέιζερ, οι ερευνητές κατάφεραν μέσα σε ένα δισεκατομμυριοστό του χιλιοστού του δεκάτου του δευτερολέπτου (100 φεμτο-δευτερόλεπτα) να αλλάξουν τη μαγνητική τους κατάσταση από αντιφερρομαγνήτη σε φερρομαγνήτη. Με αυτό τον τρόπο, κατόρθωσαν να μαγνητίσουν την ύλη με ταχύτητα 1.000 φορές μεγαλύτερη από αυτή στις πιο γρήγορες σημερινές μαγνητικές μνήμες ηλεκτρονικών υπολογιστών.
Αυτού του είδους οι γρήγορες αλλαγές της μαγνητικής κατάστασης αποτελούν τη βάση ενός «μαγνητικού διακόπτη», με ευρείες εφαρμογές από γρήγορες μνήμες και σκληρούς δίσκους μέχρι τη συλλογή ενέργειας με μελλοντικά φωτοβολταϊκά συστήματα.
«Μια από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η υλοποίηση της μαγνητικής εγγραφής, ανάγνωσης, αποθήκευσης, και επεξεργασίας δεδομένων, είναι η ταχύτητα. Η τεχνολογία επιτάσσει η σημερινή ταχύτητα να αυξηθεί κατά μερικές τάξεις μεγέθους, σε πολλά terahertz. Στο μέλλον, τέτοιες συσκευές θα πρέπει να σκέφτονται μέσα σε απίστευτα μικρούς χρόνους μερικών φεμτο-δευτερολέπτων, δηλαδή μέσα σε δισεκατομμυριοστά του χιλιοστού του δεκάτου του δευτερολέπτου. Εμείς δείξαμε ότι μπορούν να το πετύχουν, αν τις μάθουμε κβαντομηχανική και τις φωτίσουμε με υπερ-βραχείς παλμούς φωτός λέιζερ», δήλωσε ο κ. Περάκης, σύμφωνα με ανακοίνωση του ΙΤΕ.
Η πειραματική επιβεβαίωση της παραπάνω ιδέας έγινε από την ομάδα του Jigang Wang στο Εργαστήριο Ames του υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ, με βάση τη θεωρία που ανέπτυξε η ελληνική επιστημονική ομάδα στην Κρήτη.
«Τα αποτελέσματά μας ανοίγουν ένα νέο δρόμο, που μπορεί να οδηγήσει την τεχνολογία να επιτύχει το άνω επιτρεπτό όριο ταχύτητας επεξεργασίας της πληροφορίας. Αυτό είναι μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της σπιντρονικής, δηλαδή της νέας τεχνολογίας που θα βασίζεται στο ‘σπιν', αντί στο φορτίο του ηλεκτρονίου, όπως οι σημερινές ηλεκτρονικές συσκευές», τόνισε ο κ. Περάκης.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Τρίτη 16 Απριλίου 2013

Κρήτη: Σωφρονιστικός Υπάλληλος «Κέρδισε» Τις Τράπεζες

 Δικαίωση βρήκε από το Ειρηνοδικείο Ιεράπετρας, σωφρονιστικός υπάλληλος, πατέρας ενός τέκνου, με σύζυγο μακροχρόνια άνεργη. Με την απόφασή του το Ειρηνοδικείο απαγορεύει με προσωρινή διαταγή, στα πλαίσια των ασφαλιστικών μέτρων, στις πιστώτριες (3 τράπεζες και ένα ταμείο) κάθε πράξη αναγκαστικής εκτέλεσης, σε βάρος της κύριας κατοικίας του δανειολήπτη, καθώς και τη μεταβολή της νομικής και πραγματικής κατάστασης αυτής μέχρι την έκδοση της οριστικής απόφασης, που το δικαστήριο εκδίκασης έχει οριστεί για το έτος 2015 (παρά τις αιτιάσεις των παρισταμένων πιστωτικών εταιρειών, περί του αντιθέτου). Επί της ουσίας της υπόθεσης -και σύμφωνα με ανακοίνωση της Ένωσης Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης- πρόκειται για δανειολήπτη 43 ετών, δημόσιο υπάλληλο, «ο οποίος δέχτηκε σοβαρή μείωση του μισθού του τα τελευταία έτη, είναι χρεωμένος σε δάνεια (εκτός στεγαστικού), σε τέσσερις πιστωτικούς φορείς συνολικού ύψους ποσού 67.600 ευρώ. Επειδή η πίεση από τις τράπεζες κατέστη αφόρητη, αποφάσισε την ένταξή του στο Ν.3869/2010 (Νόμος Κατσέλη) με την συνδρομή της Ένωσης Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης, της οποίας είναι μέλος, ακολουθώντας συνετές προτάσεις στην εξωδικαστική διαδικασία, σύμφωνα με την καθοδήγηση της Ένωσης, οι οποίες δεν έγιναν αποδεκτές, με συνέπεια να προχωρήσει στο επόμενο βήμα και να καταθέσει αίτηση στο Ειρηνοδικείο για ρύθμιση του χρέους του, ως ο νόμος ορίζει. Επειδή η αγωνία του επικεντρωνόταν στη διάσωση της κύριας κατοικίας του, ζήτησε από το δικαστήριο να προστατευτεί από τα καταδιωκτικά μέτρα των τραπεζών (με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων), πράγμα που το Ειρηνοδικείο Ιεράπετρας αποφάσισε να την προστατεύσει μέχρι την εκδίκαση της αίτησής του, που έχει οριστεί για το έτος 2015». ΑΠΕΜΠΕ

Πηγή: 
www.MadatoForos.com

Η τυχαία φρουτοσαλάτα είναι χειρότερη από κοτόπουλο με τηγανιτές πατάτες...

Πολύ χρήσιμες πληροφορίες για την διατροφή μας.


Η τυχαία φρουτοσαλάτα είναι χειρότερη από κοτόπουλο με τηγανιτές πατάτες...
 
Το ότι τα φρούτα οξειδώνονται στην επαφή τους με τον αέρα είναι κάτι κοινώς γνωστό, αλλά το ότι το καρπούζι σε 30 λεπτά βγάζει αρσενικό το οποίο εξαπλασιάζεται αν συνδυαστεί με άλλα φρούτα, λίγοι το ξέρουν... Το φρούτα είναι θαυμάσια και έχουν πολλά θετικά στοιχεία, βιταμίνες κ.λ.π., όμως η κακή χρήση τους μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στον οργανισμό, ισχυρίζεται ο βιοχημικός Αλμπέρτο Μοράλες, που εδώ και 40 χρόνια μελετά και τις δύο όψεις του νομίσματος: τα οφέλη και τις αντιθέσεις αυτής της διατροφής.
Μία από τις ανακαλύψεις του είναι ότι τα ξινά φρούτα δεν πρέπει να αναμειγνύονται μεταξύ τους, ούτε και με τα γλυκά φρούτα, διότι ανεβάζουν την οξύνωση του οργανισμού. Μεταξύ αυτών το πορτοκάλι, το μανταρίνι, το λεμόνι και το γκρέιπφρουτ. Το καλύτερο είναι να τα τρώει κανείς ξεχωριστά και μόνο το πρωί. "Παρόλο που είναι της ίδια οικογένειας και περιέχουν κιτρικό οξύ, όλα έχουν διαφορετικά οξέα, που αναμειγνυόμενα με τη φρουκτόζη και τα πεπτικά υγρά και προκαλούν μια άνοδο της οξύνωσης, υψηλό δείκτη ενζύμων και αλκοόλ μέσα στον οργανισμό μας που οδηγούν σε προβλήματα κυστιδίων. Είναι μια βόμβα μολότοφ αυτό που παράγεται εκεί μέσα" τονίζει" ο Α. Μοράλες! Ο ίδιος βεβαιώνει ότι επίσης δεν πρέπει να τρώγονται ξινά φρούτα μετά από ένα φαγητό με πολλά λιπαρά, επειδή - κακώς - πιστεύεται ότι το όξινο τα διαλύει. "Αντιθέτως, οδηγεί τον οργανισμό να τα αφομοιώνει και έτσι το συκώτι λιπαίνεται - κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε κίρρωση". Ο υγιεινολόγος Μαουρίσιο Εστεμπάν, που έχει επίσης πολλά χρόνια εμπειρίας στη μελέτη και την πρακτική της σωστής συνεργασίας των τροφίμων συμφωνεί: "Οι αναμείξεις των τροφών δημιουργούν δηλητήρια, εάν τρως λάθος. Επιπλέον εάν προσθέτεις στο γεύμα σου φρούτα, χωρίς το σωστό συνδυασμό, προκαλείς αρρώστια μεγαλύτερη από το να μην έτρωγες καθόλου φρούτα"! Και συμπληρώνει: "Το ιδανικό είναι τα φρούτα να τρώγονται μόνα τους. Η "τυχαία" (δηλαδή ανάμειξη οποιωνδήποτε φρούτων) φρουτοσαλάτα είναι χειρότερη κι από ένα κοτόπουλο με τηγανητές πατάτες. Μάλιστα, ανακατεύοντας ακτινίδιο μαζί με μπανάνα είναι χειρότερο από χάμπουργκερ! Καλύτερα φάε το χάμπουργκερ σκέτο"... Η εξήγηση είναι ότι τα φρούτα είναι βιοχημικά ανταγωνιστικά, διότι η μπανάνα είναι άμυλο με πολλαπλά διατροφικά στοιχεία, ενώ το ακτινίδιο είναι δυνατό αντιοξειδωτικό, με περισσότερη βιταμίνη C από ένα κιλό λεμόνια. Ο ίδιος επίσης υπογραμμίζει ότι ποτέ δεν πρέπει να συνδυάζουμε φρούτα με σαλάτες και ότι μόνο το μήλο ταιριάζει με αυτές. Καρποί, Βιταμίνες και δηλητήριο αλλά και με τους καρπούς συμβαίνει κάτι περίεργο: Τα ροδάκινα, τα κεράσια, τα βερίκοκα, τα ξινά φρούτα και τα αμύγδαλα είναι πλούσια σε υδροχλωρικό οξύ, σύμφωνα με έρευνες σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ, κάτι το οποίο ο Α. Μοράλες διαδίδει με ενθουσιασμό. Το πολύ θετικό με αυτά είναι ότι θα έπρεπε να φάμε 3 - 4 κιλά από αυτά για να γίνουν τοξικά, ενώ μετά από μάσημα λίγων από τα ανωτέρω ένα πεπτικό ένζυμο μετατρέπει το οξύ τους σε βιταμίνη C, ισχυρό αντικαρκινικό όπλο!. Το κουκούτσι το καρπουζιού περιέχει μια ουσία που βοηθά στον καθαρισμό των νεφρών, ενεργοποιεί την εξωτερική τους επιφάνεια και επιτρέπει διόρθωση/επούλωση προβλημάτων φλεγμονής. "Το κουκούτσι του καρπουζιού ενεργοποιεί όλο το κυτταρικό σύστημα των νεφρών, επιτρέποντας να κάνει εργασίες, αν όχι ίδιες, τουλάχιστον 50% παρόμοιες μιας σωστής λειτουργίας τους! υπόσχεται ο βιοχημικός Α. Μοράλες. Ωστόσο, το καρπούζι και το πεπόνι δεν τα πάνε καλά με το γάλα, ούτε και μεταξύ τους, σύμφωνα με εργαστηριακές έρευνες. "Εδώ ταιριάζει η λαϊκή ρήση των Χιλιανών που λέει: το καρπούζι και το πεπόνι, το πρωί είναι χρυσός, το μεσημέρι ασήμι και το βράδυ σκοτώνουν"! διακηρύσσει ο Α. Μοράλες. Το πεπόνι είναι καλό να τρώγεται κατά προτίμηση το πρωί, διότι μεταβολίζεται καλά με τον ήλιο. "Είναι το φρούτο του πεπτικού μηχανισμού. Έχουμε ανακαλύψει σε αυτό ιδιότητες διουρητικές που βοηθούν να ελέγχεται το πρόβλημα της συγκράτησης υγρών που παρουσιάζουν τα υπέρβαρα άτομα". Το αβοκάντο είναι όπως το αίμα. Προς αποφυγή παρανοήσεων, ο Α. Μοράλες συνιστά να τρώγονται τα ξινά (όπως πορτοκάλια, μανταρίνια, ακτινίδια, ανανάδες, μούρα και γκρέιπφρουτ) χωρίς συνδυασμούς, και μετά από μισή ώρα ας καταναλώνεται φρουτοσαλάτα γλυκών φρούτων ή ένα κανονικό πρωινό. Το μεσημέρι καλύτερα είναι τα πρωτεϊνούχα και ελαιογενή φρούτα και καρποί, όπως καρύδια, αμύγδαλα, φιστίκια, φουντούκια, φιστίκια αράπικα, σουσάμι, καρύδες, αβοκάντο. "Περιέχουν μεταξύ 25 - 30% των πρωτεϊνών και επίσης περιέχουν 8 έως 10 βασικά αμινοξέα" Μια από τις πιο επίμονες συμβουλές του ίδιου, είναι να τρώμε αβοκάντο κάθε ώρα: "Είναι από τα πιο εντυπωσιακά ωφέλιμα φρούτα, διότι είναι πλούσιο σε σίδηρο, ενώ η χλωροφύλλη είναι πλούσια σε μαγνήσιο. Τρώγοντας αβοκάντο είναι σα να τρως αίμα!" Τη νύχτα, όπως κάθε στιγμή της ημέρας, είναι ευπρόσδεκτη μια φρουτοσαλάτα γλυκών φρούτων: μπανάνα, παπάγια, μήλο, κεράσι, αχλάδι, ροδάκινο, μάγκο... Αλλά σε τι ποσότητες; Οτιδήποτε υπερβολικό είναι κακό κατά τον Α. Μοράλες. Π.χ. πολύ αβοκάντο προκαλεί διάρροιες, τα πολλά ξινά προκαλούν οξύνωση και προβλήματα στα βλεννογόνα τοιχώματα του εντέρου, ενώ πολλά αμύγδαλα ή παρόμοια, προκαλούν δυσκοιλιότητα και άλλα πεπτικά προβλήματα. Ο θεραπευτής ομολογεί: "Διατράφηκα ένα μήνα μόνο με φρούτα, πρωί μεσημέρι και βράδυ σε ποσότητες που μου έδιναν ευχαρίστηση. Όμως, όταν κάποιος τρώει πέντε κιλά φρούτα μαζί αυτό δεν είναι καλό." Για τον Μοράλες, ειδικά το μανταρίνι είναι το "οικολογικό" φρούτο, διότι είναι "το μοναδικό ικανό να αποσύρει από τον οργανισμό τα βαρέα μέταλλα - όπως μόλυβδος, υδράργυρος, κάδμιο. Ακόμα είναι το πιο πλούσια σε φολικό οξύ. Γι αυτό επίσης ονομάζεται το φρούτο της εγκυμοσύνης. Αποτρέπει τα προβλήματα της "δισχιδούς ράχης" και άλλα προβλήματα στο βρέφος." Χαρακτηριστική περίπτωση: Η Αμαλία Ερμοσίγια είναι πια μια οπαδός του Μοράλες στη Χιλή. Πριν από 19 χρόνια πειραματίστηκε στο γιο της που έπασχε από μία εντερική φλεγμονή επί έναν χρόνο. Άκουσε στην τηλεόραση τον ειδικό αυτόν να μιλά και να τονίζει ότι η καλύτερη άμυνα του οργανισμού είναι το ρόδι. "Έδωσα στο γιο μου τα σποράκια του ροδιού και έτσι αυξήθηκαν οι άμυνες του. Ο γιος μου ήταν έτοιμος για εισαγωγή σε νοσοκομείο και σε 2 μέρες σώθηκε. Ο παιδίατρος το θεώρησε θαύμα." Το λεμόνι και το αλάτι δεν αγαπιούνται μεταξύ τους. Ο Α. Μοράλες λέει οτι σύμφωνα με τις μελέτες του, όταν αναμειχθεί το σόδιο με το κιτρικό οξύ του λεμονιού, χαλάει τα ερυθρά αιμοσφαίρια του αίματος. Σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να προκαλέσει αναιμία ή ακόμα και λευχαιμία. Το ίδιο ισχύει με τον ανανά και το πράσινο μάγκο. Ακόμα χειρότερος είναι ο συνδυασμός με ξύδι ή αλκοόλ, όπου προσβάλλεται ο αιματοκρίτης και μπορεί να καταστραφεί το μεδούλι των οστών. Γι αυτό αποφεύγετε να χρησιμοποιείται στις σαλάτες πολύ λεμόνι και αλάτι και ακόμα περισσότερα να πίνετε αλκοόλ μετά.--
 
Επιλογή: Ηλίας Κ.

Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

''Η Ρεβέκκα, 30, πέθανε λόγω νευρικής ανορεξίας.


Ελπίζω το κείμενο που έγραψε να βοηθήσει'' Μια Ελληνίδα πρόλαβε να γράψει στο Facebook ένα πολύτιμο κείμενο.
Με αφορμή την συνέντευξη της Νανάς Καραγιάννη στην εκπομπή της Αννίτας Πάνια
Διάβασα ένα τουίτ της nikisot (μπράβο της που το προώθησε): 
Η Ρεββέκα ήταν 30 χρονών. Δεν είναι πια μαζί μας λόγω νευρικής ανορεξίας. 
Ελπίζω το κείμενο που έγραψε να βοηθήσει.

Να το: "DYING" TO BE THIN..."TA ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ ΜΟΥ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ANOREXIA NERVOSA. by Rebecca Andriani Lochaiti on Sunday, June 12, 2011 at 12:51pm
Είναι πολύ σημαντικό να αναφέρω τα προβλήματα υγείας που προκαλεί η anorexia nervosa, όμως ίσως δώσω ελλιπή στοιχεία γιατί θα αναφερθώ στα δικά μου. Η κάθε περίπτωση διαφέρει από άτομο σε άτομο και φυσικά ανάλογα το φύλο και την ηλικία. ΚΥΡΙΩΣ ΟΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ. Ωστόσο, έχοντας υποστεί τεράστια κακοποίηση της υγείας μου και έχοντας αναλόγως βρεθεί με ιατρούς, με τους οποίους έχω συζητήσει θα αναφερθώ σε ορισμένα κοινά γνωρίσματα που δείχνουν πόσο επιβαρύνεται η σωματική (και ψυχική υγεία). Από την πρώτη στιγμή που έχασα βάρος και πήγα κάτω από το φυσιολογικό μου που είναι τα 58 κιλά έχασα κύκλους στην περίοδό μου. Στην αρχή νόμισα ότι ήμουν έγκυος και αμέσως έκανα τεστ εγκυμοσύνης, το οποίο βγήκε αρνητικό. Στα 57 κιλά (έχοντας χάσει έξι περιττά κιλά που είχα πάρει το καλοκαίρι με μια αυτοσχέδια δίαιτα που ακόμα ήταν εμπλουτισμένη γιατί μου είχαν μείνει οι λιγούρες), δεν μπορείς να διανοηθείς ότι ο οργανισμός σου βαράει καμπανάκι. Στα μάτια μου πια ήμουν χοντρή. Ήταν πολύ αργά για να σταματήσω. Ως εκεί δεν είχα κάποιο άλλο σύμπτωμα. Δεν είχαν αρχίσει οι ζαλάδες και οι ατονίες γιατί ακόμα έτρωγα. Με πολλή οδύνη όμως αποχωρίστηκα τις τεράστιες ποσότητες γλυκών που κατανάλωνα χωρίς κάποτε να παχαίνω. Είχα πια πειστεί ότι έστω και ένα κομματάκι σοκολάτα, μια κουταλιά μέλι ή ακόμα και η μια κουταλιά ζάχαρη που έβαζα στον καφέ μου ήταν «εχθρός». Ο καφές έκτοτε πίνεται σκέτος. Ωστόσο, έτρωγα και φρούτα και τυρί και λίγο κρέας και ψωμί. Θέλω να πω ότι είναι αδύνατον να κόψει κανείς το φαγητό μέσα σε μια μέρα. Γι’ αυτό και κανείς ποτέ (τουλάχιστον εγώ) δεν μπορεί να «μυριστεί» ότι έχει θέμα. Η ποσότητα και οι κατηγορίες τροφίμων περιορίζονται σταδιακά. Λίγο- λίγο, αργά –αργά, μέχρι ο οργανισμός να τις «ξεχάσει» και να μην τις ζητάει. Το μόνο που χρειάζεται είναι υπομονή και σιδηρά πειθαρχία, που μόνο κάποιος που είναι ανορεξικός διαθέτει. Γι’ αυτό και ο πολύς κόσμος κάνει τη δίαιτά του, χάνει τα κιλά που θέλει και περνάει στη φάση της συντήρησης. Και μπορεί να ξαναπάρει και να ξαναχάσει. Εδώ τα πράγματα περιπλέκονται κάπως… Εγώ δεν ήξερα ούτε πόσα κιλά ήθελα να χάσω, ούτε πώς, ούτε σε ποια κιλά νιώθω καλά. Είχα τόσο σιχαθεί τον εαυτό μου όταν έτρωγα που και μόνο που είχα απαλλαγεί από το κουσούρι ήμουν ικανοποιημένη. Έτσι έπεσα άλλα δυο κιλά. Στα 55 κιλά, ένιωσα μετά από καιρό ότι είμαι πάλι όμορφη, όμως αλλιώς όμορφη. Κλεισμένη στον εαυτό μου όμορφη, λιγόφαγη όμορφη, «Ρεβέκκα αδυνάτισες πολύ» όμορφη. Ακόμα όμως και έβγαινα, και έβλεπα φίλους και αγόρια και παράλληλα διάβαζα συνέχεια για να πετύχω στο Πανεπιστήμιο. Ή Νομική ή Ιστορικό-Αρχαιολογικό. Δεν είχα διεκδικήσει κανένα άλλο τμήμα. Ήμουν σίγουρη ότι θα πετύχω σε ένα από τα δυο. Όσο προχωρούσε ο καιρός, τόσο κλεινόμουν μέσα και μελετούσα καθώς οι εξετάσεις πλησίαζαν. Δεν έβλεπά κανέναν. Πια μου είχαν γίνει εμμονή δύο πράγματα: Το ένα ήταν να διαβάσω τόσο καλά για να περάσω και το δεύτερο να χάσω τόσα κιλά που να μην πάει παραπέρα! Νομίζω ότι πια ήξερα τι έκανα. Πια είχα μπει στη δίνη. Ήξερα ότι αυτό που σκεφτόμουν είναι περίεργο, όμως για κάποιο λόγο με ανακούφιζε για να αντέχω το διάβασμα. Έτσι νόμιζα, ότι αν το στομάχι μου είναι άδειο και δε με βαραίνει μπορώ να αντέξω περισσότερες ώρες διάβασμα. Σα να έπαιρνα speed. Είχε τα ίδια αποτελέσματα. Διάβαζα μερόνυχτα, αφομοίωνα. Η αφομοίωση όμως ήταν η θέλησή μου να σπουδάσω και ενώ το αρχικά το γνώριζα πόσο το ήθελα, το είχα κάνει πέρα. Η αφομοίωση και η καλή μου απόδοση είχαν περάσει σε άλλα χέρια, όχι στα δικά μου. Σε μια στρεβλή εντύπωση ότι όσο δεν τρώω τόσο αφομοιώνω. Δεν είπα στιγμή εκείνο το χρόνο «κουράστηκα», «βαρέθηκα», «σήμερα δε θα μελετήσω». Ήρθαν και τα πολυπόθητα 53 κιλά στα οποία είχα υποσχεθεί ότι θα σταματούσα. Το «Ρεβέκκα αδυνάτισες πολύ» έδινε κι έπαιρνε. Και το καλοδεχόμουν, και το ευχαριστιόμουν. Ένιωθα ότι κάνω κάτι σπουδαίο. Ότι πια δεν μπορεί τίποτα να με νικήσει. Είχα στα χέρια μου το μυαλό μου να το γεμίζω και το κορμί μου να το αδειάζω. ΠΙΑ ΕΙΧΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ. ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Φαίνεται ότι οι Super Heroes έχουν ζαλάδες όμως. Ατονίες, τάση για εμετό, αστάθεια, μαύρους κύκλους, κρύα χέρια, και όχι περίοδο. Και όλο κλαίνε χωρίς να ξέρουν γιατί. Αυτά ήταν τα πρώτα δείγματα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Αρνήθηκα αναλάβω τον εαυτό μου και να πω «δε θέλω να νιώθω έτσι, πρέπει κάτι να κάνω να γίνω καλά. Ας πιω λίγο γάλα.». Έπινα καφέ αντί αυτού. Κλεισμένη στο δωμάτιο, διάβαζα. Μια μέρα χτύπησε η πόρτα. Ήταν η μητέρα μου με ένα μπολ “Kellogg’s All Bran” με γάλα. Ένα μπολ τόσο δα μικρό. Θυμάμαι που έπεσε στα γόνατά της και με παρακαλούσε να φάω μια κουταλιά. Την πέταξα έξω από το δωμάτιο ουρλιάζοντας. Έκλαιγε πίσω από την πόρτα και μου φώναζε «Ρεβέκκα έχεις νευρική ανορεξία…Πήγα σε γιατρό και μίλησα… Σε παρακαλώ! Σε ικετεύω! Έλα να το νικήσουμε ΤΩΡΑ! Άσε με να μπω όσο είναι νωρίς!». Θυμάμαι ότι την έβριζα με τις χειρότερες λέξεις και κυρίως ότι την αποκαλούσα «εχθρό» μου. Της φώναζα ότι δεν έχω τίποτα, ότι είναι τρελή, ότι με μισεί και με ζηλεύει κι ότι δε θέλει να περάσω στο Πανεπιστήμιο. Γιατί μου ζητάει να φάω! Γιατί άλλες φορές μου έλεγε να βγω να δω φίλους. Ότι προσπαθεί να με παρασύρει. Να μου κάνει κακό. Θυμάμαι ότι έτρεμα από νεύρα, από μια ανεξήγητη ντροπή κι από φόβο μήπως με σταματήσουν από αυτό που έκανα. Ότι πάει πια! Ότι θα με παχύνουν. Νομίζω τελικά ότι έτρεμα από αδυναμία γιατί αμέσως μετά έχασα τις αισθήσεις μου και έπεσα στο πάτωμα. Θυμάμαι ότι συνήλθα μόνη μου μετά από κάποιες ώρες. Δεν κοιμόμουν καλά και κοιμήθηκα πολύ εκείνο το απόγευμα. Μετά από αυτό η ρήξη με το «έξω» είχε επέλθει. Κανείς δε θα άφηνα πια να με πλησιάσει. ΟΛΟΙ ΜΑΚΡΙΑ ΜΟΥ! Τους μισούσα όλους. Η μόνη που έμπαινε στο δωμάτιό μου ήταν η καθηγήτριά που μου έκανε αρχαία, ιστορία και λατινικά. Δεν έμπαινε καν ο γάτος μου πια γιατί είχε το θράσος να νιαουρίζει για να το βάλω να φάει και μια μέρα που δεν του έδινα σημασία ανέβηκε στο γραφείο μου και μου κατούρισε το βιβλίο της ΙΣΤΟΡΙΑΣ! ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΚΟΠΙΑΣΕΙ ΝΑ ΜΑΘΩ ΑΠΕΞΩ ΚΙ ΑΝΑΚΑΤΩΤΑ!ΤΟ ΚΟΛΟΓΑΤΟ! …. Κολόγατο ο Νέρωνας; Ο Νέρωνακος μου που όποτε έκλαιγα ερχόταν και μου έγλυφε τα δάκρυα. Ο μαύρος μου γατούλης που μου ζητούσε λίγη προσοχή….Φυσικά με τον Νέρωνα δεν τα έβαλα, απλά δεν ξαναμπήκε στο δωμάτιο. Προτίμησα να μην ξανακοιμηθεί μαζί μου, κάτι που λάτρευα να κάνουμε, για να μη μου πειράξει την πολύτιμη μοναξιά μου. Η ζυγαριά πήγε στο 50. Και μέσα μου η απέραντη ηδονή. ΤΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ να πάρω μετά από αυτό; Η ντόπα κυλούσε στο αίμα μου. Η ζαλάδα ήταν ένδειξη ότι αδυνατίζω κι άλλο. Αν κάποιο πρωί δεν ξυπνήσω και να έχω ζαλάδα, νιώθω ότι παχαίνω. Ακόμα και σήμερα το πρωί. Ωπ!, λέω, κάτι παίζει εδώ… Παίρνουμε κιλάκια; Χα…Μέχρι να ξαναζαλιστώ δε θα φάω τίποτα. Για κάποιο λόγο η ζυγαριά είχε κολλήσει κανα τρίμηνο στο 50. Είχα απελπιστεί! ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΔΥΝΑΤΙΖΑ ΚΙ ΑΛΛΟ. Τρελάθηκα! Πήγα και αγόρασα δεύτερη ζυγαριά. Δεν μπορεί! Χαλασμένη θα ήταν! Και η δεύτερη ζυγαριά έδειξε 49,5 προς 50… Ε ρε πούστη μου! Κάτι πρέπει να κάνω! Πια τι να κόψω όμως; Α ναι! ΤΑ ΦΡΟΥΤΑ! Έχουν ζάχαρη και παχαίνουν! Πώς δεν το σκέφτηκα! Και πάνε και τα μήλαρακια. Τότε έτρωγα μόνο ρύζι θυμάμαι. Ένα μικρό μπολάκι ρύζι την ημέρα. Ναι… Μετά από 10 ημέρες σταθεροποιήθηκα στο 49! Νομίζω ότι ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που ένιωσα πώς είναι ο πραγματικός οργασμός που νιώθει ένας πρωταθλητής όταν αποθεώνεται. Στα 18 μου χρόνια. Το σεξ ήταν πια πολύ λίγο μπροστά σε αυτό που είχα νιώσει… Τι έχουμε εδώ λοιπόν; Διαταραχή της libido. Οι ανορεξικοί δεν κάνουν έρωτα. Γιατί δεν νιώθουν τίποτα. Θυμάμαι ένα αίσθημα αηδίας ότι είχα. Όχι για το αγόρι μου, αλλά όταν με άγγιζε αηδίαζα κι έτρεμαν τα πόδια μου. Πονούσα φρικτά. Δεν ήθελα πια να μοιραστώ το κορμί μου. ΗΤΑΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ! ΜΟΝΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ. Μάνι-μάνι και συνοπτικά έχουμε λοιπόν: - ατονία, αδυναμία, αστάθεια, λιποθυμικές τάσεις. - Τάση προς έμετο- άδειο στομάχι. Υποσιτισμό. - Διαταραχή περιόδου. - Άρνηση συναναστροφής με κόσμο - Σπασμένα νεύρα - Ανεξήγητο κλάμα - Εκμηδένιση της libido - Εμμονή - ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ Περνούσα πια στην επόμενη φάση. Το κάτω από 50 κιλά έμαθα πολύ αργότερα ότι για μένα είναι επικίνδυνο. Δεν μου έφτανε όμως. Ήθελα ΚΙ ΑΛΛΟ. «Καλύτερα να έκανα 25 μπάφους τη μέρα τελικά»… Τουλάχιστον θα το γυρνούσα με παρέα και θα μιλούσα. (ΔΕΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΩ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ – ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ! ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΟΜΩΣ ΔΕΙΤΕ ΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ! ΕΧΕΤΕ ΑΡΧΙΔΙΑ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΒΛΕΠΕΤΕ ΟΥΤΕ ΕΣΕΙΣ!!!) Εδώ είμαι μόνη. Μόνη εντελώς. Άρχισα να γίνομαι ένα τέρας. Πονούσε συνέχεια το κεφάλι μου, δεν έβλεπα καλά, πήγαινα τουαλέτα για να ουρήσω άπειρες φορές μέσα στη μέρα, ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΣΠΑΓΕ ΓΙΑΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΙΑΚΟΨΩ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΜΟΥ! Πια ο χειμώνας είχε μπει για τα καλά και ερχόταν η άνοιξη. Θυμάμαι ότι ήταν η πιο παγωμένη άνοιξη που έζησα ποτέ. ΚΡΥΩΝΑ – ΚΡΥΩΝΑ –ΠΑΓΩΝΑ! Μέσα στο σπίτι θυμάμαι έλεγα «ανάψτε κάτι! Έχει πολικό ψύχος εδωμέσα!». Έξω πια δεν έβγαινα γιατί έκανε ΤΟΣΟ κρύο. Όλα τα υπόλοιπα λοιπόν συν υποθερμία. Παγωμένα χέρια και πόδια γιατί το κορμί μου πια δεν έπαιρνε ενέργεια από την τροφή για να τη μετατρέψει σε θερμότητα και επιπλέον δεν είχα γυναικείες ορμόνες, ώστε να έχω περίοδο. Είναι πολύ σημαντικό η γυναίκα να έχει ορμόνες που παράγονται από την κατανάλωση επαρκούς πρωτεΐνης και λίπους από την τροφή. Αν τότε είχα σταματήσει, μπορεί και να είχα προλάβει όσα ακολούθησαν μετά. Όμως δεν το έκανα. Το μόνο που έκανα ήταν να επιτρέψω επιτέλους στους γονείς μου και ειδικά στον πατέρα μου που ήταν γιατρός να με πάρει μαζί του στο νοσοκομείο για εξετάσεις. Τα αποτελέσματα ήταν μια χαρά! Αυτό εξηγείται από δύο λόγους, ο ένας ήταν ότι ο οργανισμός μου ήταν «παρθένος» ακόμα και μπορούσε να υποστεί την κακουχία και ο δεύτερος ότι είχα μπουκωθεί με πάσης φύσεως βιταμίνες για να παραποιήσω τα αποτελέσματα. Η σκέψη μου λοιπόν είχε γίνει ΝΟΣΗΡΗ. Ο καιρός πέρασε και οι εξετάσεις ήταν σε εξέλιξη. Θα έδινα ιστορία, αρχαία και λατινικά. Την έκθεση την είχα κρατήσει από την προηγούμενη χρονιά. Ήμουν πια 44 κιλά. Η μητέρα μου με συνόδευε στο σχολείο για να δώσω και περίμενε ΑΠΕΞΩ μήπως χρειαστώ ασθενοφόρο! Μου το είπε πολύ αργότερα. Εγώ νόμιζα ότι με πήγαινε, έφευγε κι ερχόταν να με πάρει μετά από 3 ώρες. Κι όμως εκείνη ήταν απέξω! Όλη την ώρα. Την πρώτη ημέρα που έδινα ιστορία είχα γράψει ΤΕΛΕΙΑ! Πάμε για τα αρχαία… Έδωσα κι όλα καλά. Στα λατινικά είχα πια εξαντληθεί… Εκείνη τη μέρα έβλεπα την κόλλα μου διπλή και ήμουν έτοιμη να πέσω κάτω. Η μητέρα μου παρόλο το βρίσιμό μου που της είχα ρίξει, μου είχε βάλει στην κασσετίνα ένα κομμάτι lacta. Ένα τόσο δα μικρό κομματάκι. Μου είχε πει αν ζαλιστώ, στο όνομα όσων έχω διαβάσει και στο όνομα του πόσο ήθελα να πετύχω αφού πια είχε πιστέψει σε μένα, να ΦΑΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΚΟΜΜΑΤΙ. Κόντευα να λιποθυμήσω. ΔΕΝ ΤΟ ΕΦΑΓΑ. ΠΡΟΤΙΜΗΣΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΓΡΑΦΩ ΕΤΣΙ. Βγαίνοντας της είπα ότι έγραψα ΣΚΑΤΑ. Τίποτε άλλο. Νόμιζα ότι δεν είχα γράψει τίποτα. Όταν βγήκε ο βαθμός μου είχα γράψει 19,75. ΣΤΡΕΒΛΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΛΟΓΩ ΕΛΛΙΠΟΥΣ ΟΞΥΓΟΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΑΠΟ ΑΣΙΤΙΑ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΧΡΗΣΤΕΣ ΟΤΑΝ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΗΡΕΙΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ. ΛΑΪΚΙΣΤΙà ΜΑΣΤΟΥΡΑ…. Πια ήταν γεγονός, όχι απλά συναισθηματική μαστούρα. Δεν επικοινωνούσα. Πέρασα δεύτερη σε όλη την Ελλάδα στο τμήμα ιστορίας και αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Φυσικά δεν έπαιρνα υποτροφία από το ΙΚΥ γιατί έδινα για δεύτερη φορά. Όμως πέρασα δεύτερη. ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ… Για μένα ήταν τίποτα. Ναι μεν είχα μπει στη ΔΕΥΤΕΡΗ μου επιλογή, ΕΙΧΑ ΧΑΣΕΙ ΤΗ ΝΟΜΙΚΗ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ ΓΙΑ 9 ΜΟΡΙΑ. ΗΜΟΥΝ ΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ. Κατάφερα να εξαπατήσω τους γονείς μου, ώστε να με εμπιστευτούν και με στείλουν στο Ρέθυμνο να ζήσω «μια φυσιολογική ζωή όπως όλοι οι φοιτητές!», με εμπιστεύτηκαν. Τους είπα ότι δεν θα το ξανακάνω ποτέ και ψευτο-δέχτηκα το καλοκαίρι εκείνο, πριν φύγω τον Σεπτέμβρη να πάω σε ψυχίατρο. Πήγαινα κι ερχόμουν με κλειστά αυτιά. Με κλειστή ψυχή. Έφαγα και λίγο και πήρα μερικά κιλά για να «σκάσουν», να μη μου λένε τίποτα. Θα εφοδιαζόμουν κιλά όπως εφοδιάζουν νερό οι καμήλες στην καμπούρα τους και θα τα έχανα στην Κρήτη ανενόχλητη! ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΑΛΑ. ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΦΥΓΩ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΩ. Α! ΚΑΙ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΩ ΚΙΟΛΑΣ. ΚΑΤΙ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΟΙΡΑ. Το πρώτο εξάμηνο του πρώτου έτους μίζερο και μοναχικό και όλο επιτυχίες στην πρώτη εξεταστική. Δεν ήξερα σχεδόν κανέναν. Με εξαίρεση τη φίλη μου τη Ρένια που ήταν δίπλα μου ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ να με εξοικειώσει ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ. (ΡΕΝΙΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ). Στο δεύτερο εξάμηνο γνώρισα τους τώρα κολλητούς μου. Γίναμε αμέσως μια παρέα και χαλάρωσα μαζί τους. Ένιωθα αποδοχή. ΦΙΛΙΑ. Περνούσα καλά. Δε σκοτωνόμουν και στο διάβασμα! Άρχισα να βγαίνω πάλι και μπορώ να πω του έδωσα και κατάλαβε. Μοιραζόμουν στιγμές μου μαζί τους, το σπίτι μου, και σιγά σιγά το πρόβλημά μου. Ναι μεν τα κιλά μου καλά, έβλεπαν όμως ότι δεν τρώω. Ένιωσα βολικά και τους τα είπα όλα. Όταν με τον καιρό με αγάπησαν, άρχισαν κι αυτοί να πονούν μαζί μου. Όμως είχαν το κουράγιο να μου χαμογελούν και να με βλέπουν σαν φυσιολογικό άτομο. Ακόμα και σήμερα! Έτσι κύλησε ο καιρός στο Ρέθυμνο… Οι πλάκες γύρω από το τι τρώω γίνονται ακόμα και σήμερα…! ΜΑΛΕΝΑΚΙΑ ΜΟΥ ΣΑΣ ΛΑΤΡΕΥΩ. ΕΙΣΤΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ. Τα μαλενάκια μου όμως ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερα από μένα και αποφοίτησαν το 2003. Έμεινα μόνη πίσω με λίγους φίλους για παρέα και κυρίως τη Ρένια. Που αργότερα έφυγε κι εκείνη γιατί είχε περάσει ένα έτος πιο πριν από μένα και αποφοίτησε κι εκείνη. Εκείνο το καλοκαίρι ΥΠΟΤΡΟΠΙΑΣΑ. ΥΠΟΤΡΟΠΙΑΣΑ ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΝΑ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗ ΡΕΒΕΚΚΑ. Από 48 κιλά τον Αύγουστο έφτασα 33-35 τον Δεκέμβριο. Δεν είχα πατήσει σπίτι μου όλο εκείνο το διάστημα. Οι γονείς μου απαγορεύονταν να κατέβουν και αρνιόμουν να πάω να τους δω. Από το τηλέφωνο τους γελούσα ότι ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ! Έφτασα στο αεροδρόμιο στις 27/12/2003. Τι αντίκρισαν; Μια σκιά. (συγγνώμη, δεν μπορώ να γράψω). Νοσηλεύτηκα στο νοσοκομείο στις 5/1/2004 σε προκωματώδη κατάσταση, με 38 σφύξεις, 35 θερμοκρασία σώματος. Το πρώτο πόρισμα της εξέτασης αίματος έδειξε«άτομο υψηλού κινδύνου για έμφραγμα λόγω αρριθμίας» με κόκκινα γράμματα. Ο πατέρας μου σα γιατρός επέμεινε να κάνουν ό,τι μπορούσαν να μη με διασωληνώσουν. Να μην μπω εντατική. Πιστεύω ότι το έκανε γιατί δεν μπορούσε να το αντέξει. Δεν ξέρω ιατρική. Δεν ξέρω γιατί το ζήτησε. Με πάλεψαν σε θάλαμο, όχι στην εντατική. Μου πέρασαν ορούς για ενυδάτωση, γλυκόζη και λίγο αργότερα παρεντερική σίτιση. Ο πατέρας μου γνώριζε το σωματικό πόνο αυτής της διαδικασίας και ζήτησε να μη μου περάσουν το φαγητό από τη σφαγίτιδα ούτε από τη μύτη μέσω μιας διασωλήνωσης, αλλά στα χέρια μου όσο αντέξουν οι φλέβες μου. Έσπαγαν η μια μετά την άλλη. Ο ΠΟΝΟΣ ΗΤΑΝ ΑΒΑΣΤΑΧΤΟΣ. Ακόμα έχω τα σημάδια και στα δύο μου χέρια. Συνήλθα σχεδόν αμέσως. Την επόμενη μέρα. Αρνιόμουν πεισματικά να φάω και όσο δεν έτρωγα δεν μου έβγαζαν αυτό το γαμημένο πηχτό πράμα από το χέρι μου γιατί θα πέθαινα ακαριαία. Υπέμεινα εκεί μέσα ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΑ 17 ημέρες. Ζήτησα να δω μόνο 4 άτομα. Το ένα αρνήθηκε να έρθει. Τους υπόλοιπους εκτός των τριών που είχαν απομείνει, αρνιόμουν να τους δω εγώ. ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΔΟΥΝ. Και βγήκα παρά τις αντιρρήσεις, γιατί επέμενα ότι θα αναλάβουμε το θέμα με όλους τους γιατρούς που χρειάζεται και δε θα ξαναγίνει. Ήμουν ενήλικη, μπορούσα να το κάνω. Η επείγουσα ιατρική είχε επιτελέσει το έργο της και στην Ελλάδα τα δημόσια νοσοκομεία δεν μπορούν να φιλοξενήσουν έυκολα περιαστικά όπως το δικό μου, τουλάχιστον τότε. Σήμερα, δεν ξέρω έχει χρειαστεί να μπω μόνο για ορρούς και δεν ξέρω, μένω μόνο μερικές ώρες. («ΜΑΜΑ πάω για καφέ…Τα λέμε μετά!»). ΕΙΠΑ ΨΕΜΑΤΑ. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΒΓΗΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΗΤΑΝ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΔΙΟΥΡΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΔΥΝΑΤΙΣΤΙΚΑ ΧΑΠΙΑ. ΗΜΟΥΝ 44 ΚΙΛΑ ΑΠΟ 35 à ΠΑΝΧΟΝΤΡΗ! ΠΑΛΙ ΒΟΥΒΑΛΟΣ! ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΜΕ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΝ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΑ ΕΝΤΟΛΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΕΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΜΟΥ. ΗΜΟΥΝ ΕΝΗΛΙΚΗ. Μετά από μήνες τους είπα ότι μου καταστρέφουν την ακαδημαϊκή μου καριέρα που δε με άφηναν να παω να δώσω εξεταστική. Τους απείλησα. Με άφησαν. Έδωσα και τα πέρασα όλα. Η μαμά μου ήρθε και με μάζεψε 38 κιλά τον Αύγουστο του 2004. Λίγους μήνες μετά αρρώστησε ο πατέρας μου και μπόρεσα να κρυφτώ γιατί είχε γίνει εκείνος πια το επίκεντρο. Πήρα και μερικά κιλά για να μπορώ να τον βλέπω και να είμαι κοντά του. Τότε έβλεπα και τον πρώτο ψυχίατρο που από μόνη μου είχα ζητήσει να δω. Δεν είχα εμπιστοσύνη σε κανέναν. Έναν χρόνο μετά ο μπαμπας πέθανε. Και όσες φορές είχε χρειαστεί αίμα δεν με άφησαν ποτέ να δώσω. Του είχα ορκιστεί ότι θα πάρω το ΠΤΥΧΙΟ μου. Και το έκανα. Σε μια εξεταστική πέρασα 14 μαθήματα και 2 εργασίες όλα με λίαν καλώς. ΟΧΙ ΑΡΙΣΤΑ. Πέρασε ένας χρόνος ήμουν σταθερή 47-49 κιλά. Αποφάσισα να κάνω μεταπτυχιακό. Πέρασα και υποσχέθηκα ότι θα πάω σε διατροφολόγο, γυναικολόγο και νέο ψυχίατρο. Τους βλέπω μέχρι και σήμερα. Από το 2008 ως σήμερα δεν είχα υποτροπιάσει στιγμή. Στρατιωτική πειθαρχία στην αποτοξίνωσή μου. Σήμερα είμαι 49 κιλά. ΕΓΙΝΕ πάλι. Τα κιλά τα έχασα όταν έγραφα τη διπλωματική μου διατριβή. Όλο τον περσινό χειμώνα. Από κεί που τίποτα δεν πρόδιδε ότι έχω νευρική ανορεξία. Σήμερα κάτι χτυπάει πάλι σαν καμπανάκι. Συνοψίζω την κατάσταση της υγείας μου ως σήμερα. - πια αμα φάω κάνω υπογλυκαιμία - αν τρώω σταθερά γέυματα κάνω κατακράτηση υγρών και πρήζομαι. Παίρνω αμέσως το βάρος που πρέπει γιατί το ΣΩΜΑ ΞΕΡΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΥΓΙΗ ΤΟΥ ΚΙΛΑ! Εγώ όμως νιώθω χοντρή. - παθαίνω αφυδάτωση πιο εύκολα από όσο παλαιότερα. Κίνδυνος για έμφραγμα. - Αν μείνω ποτέ έγκυος, σύμφωνα με τον γιατρό μου ΤΟ ΚΡΑΤΑΜΕ από όποιον και να είναι γιατί ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΘΑΥΜΑ!!! - Έχω κακοήθη αναιμία - Αυξημένες τρανσαμινάσες (όπως οι χρήστες ναρκωτικών και οι αλκοολικοί) από τα διάφορα χάπια που παίρνω (κυρίως πολύ δυνατά παυσίπονα γιατί συνέχεια πονάω) αλλά και άλλα… (…) - Πολυτερηδονισμό από απασβεστίωση των δοντιών λόγω ασιτίας και εμέτων που έκανα για κάποιο διάστημα και είμαι συνέχεια στην οδοντίατρο για σφραγίσματα, απονευρώσεις κλπ - Οστεοπόρωση Ευτυχώς δεν μου έπεσαν ακόμα τα μαλλιά μου. Το μόνο πράγμα που μου αρέσει πάνω μου. Τα υπέροχα καστανά, μακριά μαλλιά μου…Σε άλλους όπως εγώ πέφτουν τα μαλλιά αμέσως… Αυτά τα έχω είτε πάρω κιλά είτε όχι. Όταν αδυνατίζω γίνονται ακόμα πιο εμφανή. Ακόμα πιο απειλητικά. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΩ ΠΕΣΕΙ ΣΕ ΜΙΝΙ ΚΩΜΑ, ΡΩΤΗΣΤΕ ΤΗ ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΙΟΛΗ ΝΑ ΣΑΣ ΠΟΥΝ … ΠΑΡΟΛΑΥΤΑ ΑΔΙΑΦΟΡΩ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΑΝ ΒΓΑΖΩ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΠΙΝΟΝΤΑΣ ΜΟΝΟ ΝΕΡΟ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ANOREXIA NERVOSA. ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΚΤΙΜΗΣΗ, ΡΕΒΕΚΚΑ-ΑΝΔΡΙΑΝΗ Αθήνα, 12/6/2011 ΥΓ δεν κατάφερα το κείμενο να είναι «εντελώς πρακτικό». Γιατί γράφοντας μπήκε πόνος και παρασύρθηκα σε περιγραφή πραγματικών περιστατικών της ζωής μου. ........................................................................................................

Λίγο καιρό μετά το ανέβασμα του κειμένου η Ρεβέκκα πέθανε. Το κείμενό της παραμένει - παρ' ό,τι δεν αρκεί. 
Πηγή: www.lifo.gr

Ζέα ή ζειά-ντινγκελ...


Για την τίφη, την όλυρα και τη ζειά

Ο Μνησίθεος κατατάσσει στην τρίτη θέση την τίφη, μετά το σιτάρι και το κριθάρι.
Είναι άξιον θαυμασμού ότι ούτε εκείνος που συνέθεσε το έργο του Ιπποκράτη με τον τίτλο Περί διαίτης, όποιος παλαιός άνδρας κι αν ήταν, δεν μνημόνευσε το όνομα της Zειάς.
Γιατί, ακόμα κι αν πίστευε ότι η τίφη αποκαλείται από μερικούς ζειά, έπρεπε αυτός να το δηλώσει. Ίσως, όμως, είναι καλύτερα να παραθέτουμε τα λόγια τους.
Ο Διοκλής, λοιπόν, έγραψε τα εξής στο πρώτο βιβλίο των Υγιεινών προς Πλείσταρχο, στο οποίο εξετάζει και τις δυνάμεις των τροφών: «Μετά το κριθάρι και το σιτάρι επόμενα ως προς τις αρετές είναι περισσότερο από τα άλλα η όλυρα, η τίφη, η ζειά, το ιταλικό κεχρί και το κεχρί». Σε μερικά αντίγραφα δεν αναφέρεται καθόλου η ζειά, ενώ σε μερικά και το «ως προς τις αρετές» δεν έχει γραφτεί έτσι αλλά «ως προς τις χρήσεις» ως εξής: «Μετά το κριθάρι και το σιτάρι επόμενα ως προς τις χρήσεις είναι περισσότερο από τα άλλα η όλυρα, η τίφη, το ιταλικό κεχρί και το κεχρί», ωσάν να είναι άλλος σπόρος η όλυρα και άλλος η τίφη.

Ο Μνησίθεος λέει ότι για έναν σπόρο έχουν καθιερωθεί δύο ονόματα, γράφοντας ως εξής: «Από τους σπόρους καταλληλότατοι για τροφή είναι το σιτάρι και το κριθάρι, και αμέσως μετά από αυτά εκείνο που ονομάζεται με δύο τρόπους, αλλά είναι το ίδιο - γιατί άλλοι το αποκαλούν τίφη και άλλοι όλυρα-. Και μετά γράφει τα εξής: «Μετά από αυτά είναι η ζειά , το κεχρί και το ιταλικό κεχρί».
Στον Διοκλή, λοιπόν, αρκούσε να πει για την τίφη ίλυρα μόνο αυτά που μόλις παρέθεσα.

Ο Μνησίθεος όμως, στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη λεπτομερέστερη εξέταση αυτών, αφού πρώτα έγραψε για το σιτάρι και το κριθάρι και έπειτα για την τίφη , λέει τα εξής: «Από τους υπόλοιπους καλύτερος είναι η τίφη (γιατί τρέφει ικανοποιητικά και χωνεύεται χωρίς πολύ κόπο), ενώ κανείς που τρώει σε μεγάλη ποσότητα ψωμί από ζειά δεν μπορεί να είναι υγιής• ειδικά όσοι είναι ασυνήθιστοι από αυτή την τροφή, ακόμα κι αν φάνε πολύ λίγο.Γιατί είναι βαρύ και δύσπεπτο. Όσοι όμως, ζώντας σε ψυχρή χώρα, αναγκάζονται να τρέφονται με αυτό και να το σπέρνουν, επειδή αντέχει πάρα πολύ στο κρύο και λόγω της έλλειψης σοδειάς σε αυτές τις χώρες. Αυτοί στην αρχή συνηθίζουν να τρώνε λίγο και κατόπιν ότι είναι συνηθισμένο, κάνει και για τα σώματα ευκολότερη την επεξεργασία του.Γενικώς, πρέπει να πούμε ότι η ζειά είναι βαριά και δύσπεπτη, σκληρή και γεμάτη ίνες.

Τη ζειά την έχει μνημονεύσει και ο Θεόφραστος στο έβδομο βιβλίο του έργου Περί φυτών λέγοντας εξής περίπου: «Από όσα μοιάζουν με το σιτάρι και - κριθάρι, όπως η ζειά, η τίφη, η όλυρα, η βρόμη και το αγριόσταρο, το πιο ισχυρό και-που αδυνατίζει περισσότερο το χώμα είναι η ζειά- γατί έχει βαθιές και πολλές ρίζες και πολλά και παχιά καλάμια. Και ο καρπός της είναι πάρα πολύ ελαφρύς και αγαπητός σε όλα τα ζώα». Και πάλι στη συνέχεια: «Η τίφη είναι το πιο ελαφρύ απ' όλα- γιατί έχει ένα και λεπτό καλάμι, και γι' αυτό χρειάζεται φτωχό έδαφος και όχι όπως η ζειά πλούσιο και εύφορο». Και στη συνέχεια αμέσως μετά από αυτά γράφει τα εξής: «Αυτά τα δύο είναι και τα πιο όμοια με το σιτάρι, η ζειά και η τίφη.

Ο Ηρόδοτος στο δεύτερο βιβλίο γράφει τα εξής: Πολλοί ζουν με σιτάρι και κριθάρι, για τους Αιγύπτιους όμως αυτό είναι απαράδεκτο• φτιάχνουν το ψωμί τους από όλυρα, την οποία άλλοι αποκαλούν ζειά.

Ο Διοσκουρίδης στο δεύτερο βιβλίο του έργου Περί ύλης ιατρικής γράφει τα εξής:
Η ζέα είναι δύο ειδών, γιατί άλλη αποκαλείται μονή και άλλη δίκοκη, καθώς έχει τον σπόρο της ενωμένο μέσα σε δύο κάλυκες. Είναι πιο θρεπτική από το κριθάρι και πιο νόστιμη, ενώ, όταν γίνεται ψωμί, είναι λιγότερο θρεπτική από το στάρι.


Ζειά ή ζέα και όλυρα.

Οι περί την ερμηνεία των υπό των αρχαίων συγγραφέων μνημονευομένων και περιγραφομένων φυτών ασχοληθέντες συμπεραίνουνσιν ότι η μεν Ζειά ή Ζέα αναφέρεται εις Σίτον την Σπέλταν η δε Όλυρα εις Σίτον τον μονόκοκκον ή εις Βρίζαν την σιτηράν.
Οι προσδιορίζοντες την όλυραν ως βρίζαν βασίζονται ιδίως εις τον Ησύχιον που λέει: «όλυρα είδος σπέρματος, ή βρώμα τι μεταξύ σίτου και κριθής, οι δε αυτήν κριθήν, άλλοι καρπόν τινά σιτικόν, ζειάν, τινές ζέαν ». Αλλ’ εκ του χωρίου τούτου εξάγεται νομίζω ότι το όνομα όλυρα εδίδετο κατά τόπους εις διαφόρους καρπούς «σιτικούς» , τους και ζειάς και ζέας υπό άλλων αλλαχού ονομαζόμενους. Και ως προς μεν την βρίζαν ουδέ λόγος καν πρέπει να γίνεται, διότι το σιτηρόν τούτο αναφέρεται δια πρώτην φοράν περί τα μέσα του πρώτου μ.Χ. αιώνος (βλ. βρίζα), η δε καλλιέργεια και χρήσις αυτού εις τα Ελληνικά χώρας πρέπει να εισήχθηκε πολύ βραδύτερον.
Κατά την ηνετέραν γνώμην εκ πλείστων σωζομένων χωρίων αρχαίων συγγραφέων εν οις μνημονεύονται η ζειά και η όλυρα προκύπτει ότι τα ονόματα ταύτα επί το πλείστον αναφέρονται εις τα είδη ή διαφοράς Σόργου (Sorghum).
Εν πρώτοις η ζειά των αρχαίων δεν είνε δυνατόν να σημαίνη το είδος Σίτος η Σπέλτα (Triticum Spelta), διότι ο σίτος ούτος ευδοκιμεί και καλλιεργείται εις χώρας ψυχροτέρας των σιτοφόρων τόπων της Ελλάδος και της Ανατολής εν γένει. Εν Ελλάδι και ανά την Ανατολήν σπανίως και μόνο εις ορεινούς τόπους απαντά καλλιεργούμενον το είδος τούτο, ενώ η μεν των αρχαίων ζειά συνήθως αναφέρεται ως είδος κοινής καλλιέργειας ιδίως της Αιγύπτου και της Αραβίας, χωρών εις τας οποίας, λόγο του κλίματος, ο σίτος σπέλτα δεν δύναται να ευδοκιμήση.
Αφ’ ετέρου ο μεν Θεόφραστος όστις αναφέρει, ενίοτε δε και περιγράφει, ουχί ολίγας γνωστάς επί των ημερών του διαφοράς και είδη σίτου (πυρών), διακρίνει από ταύτα την ζειάν, ήν αποκαλεί «πολύλοπον», ο δε συνήθως λεπτομερέστερος εις τας περιγραφάς του Διοσκουρίδης, αναφέρων την όλυραν ως ανήκουσαν εις το γένος (δηλ. εις το είδος) της ζειάς, δεν υποδεικνύει στενήν συγγένειαν ή ομοιότητα αυτής προς τον σίτον (τους πυρούς) εν γένει, εκ της κατατάξεως δε ην τηρεί εν τη περιγραφή των διαφόρων σιτηρών, μνημονεύων μετά τους πυρούς, την κρηθήν και μετά ταύτην την ζειάν και την όλυραν, υποδηλοί την απωτέραν συγγένειαν των τελευταίων δύο προς τους πυρούς, αν και χαρακτηρίζει την ζειάν «τροφιμωτέραν κριθής».
Άλλως η τε ζειά και η όλυρα των αρχαίων δεν δύνανται να χαρακτηρισθώσιν ως είδη ή διαφοραί σίτου και διότι ο καρπός των αναφέρεται ως χρησιμοποιούμενος υπό των Ελλήνων ιδίως προς διατροφήν των κτηνών. Ούτω ο Θεόφραστος λέγει ότι ο καρπός της ζειάς είνε «προσφιλής πάσι τοις ζώοις» (Φ.Ι. 8,9,2). Τα ζειάς αναμεμιγμένας μετά κριθών βλέπομεν εν τη «Οδυσσεία» χορηγουμένας εις τους ίππους (Δ, 41), κριθαί δε και όλυραι χορηγούμεναι εις τους ίππους αναφέρονται και εν τη «Ιλιάδι» (Ε, 196 και Θ, 564).
Εάν η ζειά και η όλυρα ήσαν είδη ή διαφοραί σίτου ο καρπός τους δεν θα εχορηγείτο εις τα κτήνη το πάλαι ότε ο σίτος (οι πυροί) εις τας ελληνικάς χώρας είχεν αξίαν πολύ ανωτέραν της σημερινής. Άλλως τε η χρήσις σίτου (και βρίζης) προς διατροφή των κτηνών, και ιδίως των μηρυκαστικών, αποβαίνει επιβλαβής (προκαλεί τυμπανίτην) άνευ προηγουμένης ειδικής παρασκευής (βράσεως). Ταύτα αποδεικνύουσι νομίζω ότι η ζειά και η όλυρα των αρχαίων δεν αναφέρονται εις είδη ή διαφοράς σίτου.
Εις ποία σιτηρά των σημερινών βοτανικών δυνάμεθα λοιπόν να τα υπάγωμεν;
Ο Ηρόδοτος, περιγράφων τας ως προς τα είθη και έθιμα διαφοράς ας παρετήρησεν ότι υπήρχον μεταξύ των Αιγυπτίων και άλλων λαών της εποχής του, λέγει προς τοις άλλοις ότι ενώ οι άλλοι άνθρωποι ετρέφοντο με πυρούς (σίτον) και κριθάς, οι Αιγύπτιοι, θεωρούντες επονείδιστον την χρήσιν των καρπών τούτων προς αρτοποίαν, ετρέφοντο με ολύρας, αι οποίαι, ως ο ίδιος αναφέρει, έκτοτε ωνομάζοντο και ζειαί(1). Αλλ’ όπως το πάλαι ούτω και σήμερον εν Αιγύπτω οι ιθαγενείς αν και γνωρίζωσι και καλλιεργώσι τον σίτον και την κριθήν, ουχ ήττον προς αρτοποιίαν ποιούσι χρήσιν ουχί του καρπού αυτών αλλ’ είδους σόργου, όπερ είνε κν. Γνωστόν παρ’ ημίν και πανταχού της Ανατολής υπό το όνομα νταρί (συνώνυμα κατά τόπους ασπροσίταρο, λιανοκαλάμποκο ή καλαμπόκι, ενιαχού δε της Κύπρου τσέρκο) και ούτινος αι πολυάρριθμοι διαφοραί και παραλλαγαί από παναρχαιοτάτης εποχής καλλιεργούνται πολλαχού της Ασίας και της Αφρικής και παρέχουσι θρεπτικόν και ευθηνόν άρτον εις πολλά εκατομμύρια ανθρώπων(2). Σόργοι ήσαν βεβαίως αι ζειαί με τας οποίας επί 30 ημέρας ετρέφετο εν Αραβία ο στρατός των Ρωμαίων κατά την από Λευκής Κώμης εις Νέγρανα κοπιώδη και πλήρη στερήσεων πορίαν του (3), διότι ως σήμερον ούτω και τότε ουδέν άλλο σιτηρόν πλην του σόργου παρήγετο εις τον αυχμηρόν και άνυδρον εκείνον τόπον. Είδος σόργου ήτον ωσαύτως η ζειά ήν, ως αναφέρει ο Στράβων, κατά προτίμησην εχρησιμοποίουν προς αρτοποιίαν οι άνθρωποι εν τη μέση Ιταλία, και η οποία εκαλλιεργείτο εις γονιμωτάτας γαίας σπειρομένη επί δύο κατά συνέχειαν έτη εις τον αυτόν αγρόν (4), διότι τόσον εις την μέση όσον και εις την άνω Ιταλίαν και σήμερον έτι οι πολλοί των αγροτών με σόργον και αραβόσιτον τρέφονται και διότι εις γονίμους γαίας ουδέποτε καλλιεργείται σίτος η σπέλτα, κριθή ή βρίζα, αλλά μάλλον άλλοι σίτοι ως και είδη και διαφοραί σόργου και αραβόσιτος, όστις, ως αλλού ελέχθη (βλ. σελ. 134) εισήχθη και διεδόθη ανά τον παλαιόν κόσμον πρό τινων μόλις αιώνων.
Εις είδη λοιπόν ή διαφοράς σόργου ως επί το πλείστον πρέπει ν’ αναφέρωνται η ζειά και η όλυρα των αρχαίων, αφού, ως γνωστόν, των σόργων ο καρπός είνε «προσφιλής πάσι τοις ζώοις», τα οποία τρώγουσιν αυτόν αβλαβώς, και αφού έκπαλαι του καρπού τούτου ποιούσι κατά προτίμησιν χρήσιν προς αρτοποιίαν οι Αιγύπτιοι και οι της Αραβίας και της μέσης και βορείου Ιταλίας κάτοικοι (ούτοι σήμερον ιδίως του αραβόσιτου).
Ενισχύεται άλλως η γνώση ημών αύτη και εκ της ομοιότητος ήτις παρατηρείται μεταξύ των σανσκριτικών και νεοινδικών ονομάτων των σόργων (juar, joar kai jowari) και του ελλ. Ζειά.
Άλλως αι διαφοραί και τα είδη των καλιεργουμένων σόργων (β.λ.) είνε πολλά και ποικίλλουσι μεγάλως και ως προς την μορφήν και τα έξεις και την διάρκειαν του φυτού και ως προς το μέγεθος το σχήμα και το χρώμα του καρπού. Κοινότατον πολλαχού της Ανατολής είνε το σόργον το χαλέπιον, το οποίον ενιαχού και καλλιεργείται ως είδος κτηνοτροφικόν, εις το είδος δε τούτο πιθανώς αναφέρεται η ζειά του Θεόφραστου, όστις λέγει ότι αύτη είνε φ. «ισχυρότατον και μάλιστα καρπιζόμενον… και γαρ πολύρριζον και βαθύριζον και πολυκάλαμον, ο δε καρπός κουφότατος και προσφιλής πάσι τοις ζώοις» (Φ. Ι. 8,9,2). Τοιούτον δε πράγματι είνε Σ. το χαλέπιον, όπερ πρέπει να ήνε η παρ’ άλλοις μη ευγενής όλυρα, διότι διεκρίνετο και ευγενής και ευγενεστάτη όλυρα, εξ ης κατεσκευάζεται «τράγος» (Γαληνός).
Αλλ΄ εις το «μέγα ετυμολογικόν» (α’ μ.Χ. αιώνος) ορίζεται η μεν κριθή ως εξάστοιχος ο δε σίτος ως τετράστοιχος η δε όλυρα ως δίστοιχος, δίστοιχον δε στάχυν γνωρίζουμε μόνον της διστοίχου κριθής (β.λ.), ην υπό το όνομα τούτο (δίστοιχον) αναφέρει και ο Θεόφραστος.
Ώστε είνε πιθανόν εις ωρισμένον τόπον και κατά τινα εποχήν το είδος τούτο της κριθής να διεκρίνετο και υπό το όνομα όλυρα.
Περί του των νεωτέρων βοτανικών γένους zea βλ. αραβόσιτος, δια δε την υπό των ημετέρων φαρμακοποιών όλως αδικαιολογήτως ονομαζομένην ερυσιβώδη όλυραν βλ. γομφόμορφος (βλ. και μηδική η δενδρώδης).
(1) «Από πυρών και κριθέων ωλλοι ζώουσι, Αιγυπτίων δε τω ποιευμένω από τούτων την ζόην όνειδος μέγιστόν έστιν, αλλά από ολυρέων ποιεύνται σιτία, τας ζειάς μετεξέτεροι καλέουσι»(2,36) Και κατωτέρω. «Αρτογαγέουσι δε εκ των ολυρέων ποεύντες άρτους, τους εκείνοι κυλλήστις ουνομάζουσι» (2,77).
(2) Δύο είδη ή διαφοράς σόργου συμπεραίνω ότι εγνώριζον ήδη οι Έλληνες βεβαίως από της εποχής του Ηροδότου, αν ουχί από της εποχής του Ομήρου, διότι τα ονόματα ζειά και όλυρα αυτό σημαίνουσι. Τρίτη διαφορά πρέπει να ήνε η αναφερομένη υπό του Διοσκουρίδη δίκοκκος ζειά. Αλλά και η παρά τω Γαληνώ «ευγενεστάτη όλυρα» διαφορά ή παραλλαγήν σημαίνει.
(3) «Η δε του Συλλαίου προδοσία κακείνην εποίησε την χώραν δυσπόρευτον, τριάκοντα γουν ημέραις διήλθεν αυτήν, ζειάς και φοίνικας ολίγους παρέχουσαν, και βούτηρον αντ’ ελαίου, δια τας ανοδίας»
(4) Προκειμένου περί ομβρικής ο Στράβων λέγει:»Άπασα δ’ ευδαίμων η χώρα, μικρώ δ’ ορειοτέρα, ζειά μάλλον ή πυρώ τους ανθρώπους τρέφουσα» (5, 227), προκειμένου δε περί Καμπανίας επιλέγει «Ιστορείται δ’ ένια των πεδίων σπείρεσθαι δι’ έτους, δις μεν τη ζειά, το δε ρίτον ελύμω, τινά δε και λαχανεύεσθαι τω τετάρτω σπόρω» (5, 242)